ν(ο)ημα


Αν εισαι η πετρα που καθομαι!

η κουβερτα που σκεπαζομαι!

η κουπα του τσαγιου μου!

εισαι η ζωη μου!

και σ αγαπω γιατι δεν θελω να σε χασω.

και θελω να σε εχω αγγαλια μια ολοκληρη ζωη…

Αν εισαι η αναπνοη μου/

το αιμα που κυλαει μεσα μου/

τα βηματα μου/

τοτε θα σ αγαπω

οπως τον ανεμο

και δεν μπορω να σε κρατησω αγγαλια

μοναχα να σε βλεπω να χορευεις…

Advertisement

Leave a Reply

Please log in using one of these methods to post your comment:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.