Μενος

by atma anna christ

***

Αν είχα μνήμη τον θάνατο θα γνώριζα σε άλλους τόπους την Ανατολή να βλέπω

Μήπως το μεταξι ήταν μαύρο όταν το άγγιξα έκαιγε στο πέρασμα του λιβα

κι η έρημος να καίγεται στα άσπρα σου όνειρα

Μήπως η γραφή είναι άραγε η θλίψη που δεν έγινε δάκρυα

και η βροχή που πέρασε πανω απο την έρημο να σου θυμίζει ?

In between the cracks of yesterday memory spring and narcissus blooming

she prays into the unknown apparition of longing on old mirror again