Αν οιξη

Κάτω απο την ανθισμένη νερατζια κοιμάται ένα γατακι

Η ζωή στ αλήθεια ήταν χτες η αυριο?

Τα δάκρυα τα θυμάμαι η έρχονται ?

Η νύχτα έρχεται η φεύγει?

Τα μάτια σου λάμπανε η θα σβήσουν?

Είμαι εδώ ότι νοσταλγώ με σκοτώνει ότι περιμένω με καθηλωνει

Ετσι αφήνομαι στις ώρες και οι ώρες με πλαθουνε στο δικό τους κοσμο

Αυτή είναι η γνώση τώρα και η ανάγνωση αυριο